Kedi Mi Yoksa Alerji Mi?

Akşam 7'den sonra hayatımla ilgili konuları asla düşünmüyorum. Bu yararlı ipucuna yıllar önce rastladım. Kaygılı biri olarak, özellikle güneş battıktan sonra beynimin içindeki sesleri susturmakta zorlanıyorum. Ruh halime bağlı olarak, sinirlerimi yıpratacak en kötü senaryolara kolayca kapılabiliyorum. Bu nedenle, günün belirli bir saatinden sonra artık derin düşünceler dediğim şeye girmeme izin verilmediğini bilmek yardımcı oluyor. Dünyanın durumunu düşünmüyorum. Kariyerimi (kötü), aşk hayatımı (yok) veya kredi kartı borcumu (ağır) düşünmüyorum. Çoğunlukla, “Yıldız Savaşları” veya “Dungeons & Dragons”’da şu anda aşırıya kaçtığımı gösteren sığ şeylere takılıyorum. Eğer yoldan çıkarsam, babamdan bana altın kuralımı hatırlatmasını istiyorum. Hiçbir koşulda, akşam 7'den sonra hayatımı düşünmüyorum. Bu kural çoğunlukla oldukça iyi çalışıyor. Ama hiçbir plan kusursuz değildir. Birkaç gün önce, özellikle sinüsten kaynaklı şiddetli bir baş ağrısı çekiyordum. Bilmeyenler için, küf ve bir dizi mevsimsel tetikleyicinin neden olduğu ciddi alerjilerim var. Günde iki kez, alerji ilaçlarından bir karışım alıyorum, reçeteli ilaçlar, reçetesiz vitaminler, artık adını siz koyun. Alerji için piyasada ne varsa muhtemelen denemişimdir. Her şeyi denememe rağmen, hala oldukça mutsuzum. Sürekli hapşırıp kaşınmıyorum ama hemen hemen her zaman düşük dereceli sinüs kaynaklı bir baş ağrım var. Yıllar geçtikçe, acıyı yönetmeyi öğrenmiş olmama rağmen hala hiçbir esansiyel yağın fayda bile sağlayamadığı günler oluyor. Geçenlerde yine  böyle bir gün yaşadım. Saat akşam 7'yi geçtiği için, ağrı beni ideal olmayan zihinsel yerlere götürüyordu. Acı çekmekten, sinüslerimi açmak için yüzüme nane yağı sürmekten bıktım. Tek istediğim biraz rahatlamak. Tam o sırada kafamdaki hain, gün batımı sonrası ses fısıldadı, "Kedilere alerjin olduğunu biliyorsun, değil mi?" Hayatım boyunca kedilere alerjim oldu ama bu beni daha önce hiç durdurmadı. Hatırlayabildiğim kadarıyla hep kedilerim vardı. Hatta banliyö evimizin etrafında koşan farklı boyutlarda ve mizaçlarda üç kedimiz vardı.

SMA ile yaşam bir dizi seçimdir

Kedilerimizden biri olan Oreo, köprücük kemiğimin üstünde yüzüme doğru kıvrılmış uyuyordu. Yine de merak etmeden edemedim. Benim dertlerimin sebebi Rey miydi? Pandemiden kurtulmamı sağlayan tek şeyin o olduğunu söylerken abartmıyorum. Oreo 2018'de öldüğünde alerjimde önemli bir değişiklik fark etmedim, bu yüzden yeni bir kedi almanın güvenli olduğunu hissettim. Yine de bu durum, aklımın karışmasına engel olmadı. Yatmaya hazırlanırken, babama gerçekten alerjim varken bir kedim olduğu için aptal olup olmadığımı sordum. Semptomlar talihsiz, ama benim için bir destek hayvanının faydaları geçici rahatsızlıktan çok daha ağır basıyor. SMA ile yaşam bir dizi seçimdir. Evden çıkıp hastalanma riskiniz mi var yoksa evde kalıp sosyal izolasyonun yan etkileriyle mi uğraşıyorsunuz? Yeni ilacı hala incelenmekte olduğunu bilerek alıyor musunuz, yoksa bekleyip daha da mı reddediyorsunuz? Anestezi hastalığınız olan kişiler için tehlikeli olabilse de, yaşam kalitenizi önemli ölçüde artırabilecek bir ameliyat geçiriyor musunuz? Kedim ve alerjiler ikilemi nispeten düşük risklidir. Ancak kronik hastalığın kapsayıcı bir gerçeğine işaret ediyor: Her zaman kazanamazsınız. Kaçınılmaz olarak, kendinizi şeytanla pazarlık yaparken bulacaksınız. Evrensel bir doğru seçim yoktur ve yalnızca sizin için doğru olan vardır. Keşke dünyanın en iyi kedisine sahip olabilseydim ve sinüslerimi temizleyebilseydim. Ama yapamıyorum. Başkaları Rey'i seçtiğim için beni yargılayabilir ve bunda bir sorun yok. Önemli olan kararımın arkasındaki nedenleri biliyorum. Sadece gün batımı sonrası kendime acıma partilerini reddetmem gerekiyor.