Giyilebilir Robotik Giysiler SMA Hastası Çocukların Bakımı İçin Yeni Bir Kaynak Olabilir Mi?

Yapılan güncel bir çalışmada, spinal müsküler atrofi (SMA) tip 2 olan bir erkek çocuğa, evde robotik yürüyüş eğitim cihazı giydirmenin, hareketlilik kazanımlarına yol açtığı ve oyun ve spor gibi yeni aktivitelere katılmasını sağladığı gözlemlendi. Bir hemşirelik değerlendirmesine göre, eğitim iyi tolere edildi ve iki ay boyunca 6 yaşındaki çocuğun yorgunluktan oturması gereken tek bir örnek vardı. Araştırmacılar, dış iskelet teknolojisinin, SMA Tip 2'li çocukların yürümesine olanak tanıyan, engelli hareket kabiliyeti gibi ilişkili öz bakım sorunlarını iyileştirmeye yardımcı olan ve öz bakım güçlerini artıran yeni bir bakım kaynağı olarak düşünülebileceğini belirttiler. “Evde robotik bir dış iskelet kullanma: Spinal müsküler atrofisi olan bir çocuğun aktivite toleransı vaka çalışması” raporu Pediatrik Hemşirelik Dergisi'nde yayınlandı. SMA tip 2 olan çocuklarda 18 aylık olmadan önce kas güçsüzlüğü ve zayıflaması ortaya çıkmaya başlar ve hastalar hiçbir zaman bağımsız olarak ayağa kalkabilme becerisini kazanamazlar.

Giyilebilir robotik giysiler veya dış iskeletler, alt ekstremite zayıflığı olan insanlara destek sunan, daha önce yapamayacakları halde ayakta durmalarına veya yürümelerine yardımcı gelişmekte olan bir teknolojidir. Robotik bacaklar, bir gövde ve sekiz motordan oluşan ATLAS 2025, nörolojik hastalıkları olan çocuklar için özel olarak tasarlanmış böyle bir cihazdır. Yakın zamanda yapılan bir araştırma, SMA hastası çocuklar için Avrupa Birliği'nde onaylanan giysinin bir versiyonu olan Marsi Bionics'in ATLAS 2030'unun kullanımının, SMA tip 2'li üç erkek çocuk için ortak güç ve hareketlilikte gelişmelere yol açtığını buldu. Ancak cihazı ev ortamında kendi kendine bakım ve günlük aktiviteleri gerçekleştirmek için takmanın etkileri SMA hastalarında değerlendirilmemiştir. Araştırmacılar, dış iskelet teknolojisi kullanımının hasta bakımını nasıl etkilediğini anlamanın hemşireler için çok önemli olduğunu çünkü bu teknolojilerin gelecekte dünyanın her yerindeki hastaların tedavisine ve bakımına dahil edilmesinin muhtemel olduğunu ifade ettiler. 

Çocuk cihazla yürürken aktivitelerin uzunluğu da zamanla gelişti

İspanyol araştırma ekibi, evde giyilen ATLAS 2025'in üç çocukta yaşam kalitesi üzerindeki etkilerini değerlendiren başka bir araştırmaya katılan SMA tip 2 hastası üzerinde bir vaka çalışması gerçekleştirdi. Bu 6 yaşındaki erkek çocuğun, o çalışmadaki üç çocuk arasında en yüksek derecede kas güçsüzlüğüne ve en büyük fonksiyonel kısıtlılığa sahip olduğu bildirildi. Ayrıca uyku sırasında mekanik ventilasyon, solunum ve beslenme tüpü gerektiren kronik solunum yetmezliği de olduğu bildirildi. Tedavileri arasında onaylı SMA tedavisi, solunum problemlerini tedavi etmek için oral salbutamol ve her gün fizyoterapi vardı. Günlük bakım, uyarlanmış motor engelliler okulunda bir bakıcı ve ebeveynleri tarafından sağlandı. Çocuk, bir fizyoterapist tarafından izlendiği iki ay boyunca evde ATLAS 2025 cihazını giydi. Pazartesiden cumaya, diğer günlük aktiviteleri gerçekleştirmenin yanı sıra yaklaşık bir saat yürürken cihazı giydi. Genel olarak, eğitim 38 seanstan oluşmakla birlikte 30 seansta dış iskelet giyildi. Çocuğun kendine bakım durumunu ve cihaza karşı toleransını değerlendirmek için çalışmanın başında ve sonunda bir hemşirelik değerlendirmesi yapıldı. İlk değerlendirmede, ebeveynlerin çocuğun yürüyememe durumunu tam olarak telafi edemedikleri tespit edildi. İki aylık eğitimden sonra, çocuğun aktivite seviyelerindeki değişiklikler ve yeni bakım kaynağının eklenmesiyle bu açığın çözüldüğü bulundu.

Dış iskeleti otomatik modda takarken, yani tam yürüme desteği sağladığında, çocuk yürüme süresi ve atılan adım sayısı açısından iyileşme gösterdi. Ortalama adım sayısı, ilk 10 seansta 273,5'ten son 10'da 364.6'ya yükseldi. Araştırmacılar, seanslar ilerledikçe, hastanın kendi önceki kilometre taşlarının üstesinden gelme konusunda daha yetenekli olduğunu ifade ettiler. Başka bir modda, robotik iskelet yalnızca çocuk yeterli, kasıtlı güç uygularsa destek vermektedir. Ekip, muhtemelen kasıtlı yürüyüşün gerektirdiği büyük miktarda çaba nedeniyle buradaki etkilerin daha sınırlı olduğunu belirtti. Özellikle çocuk, darttan basketbola kadar daha önce yapamadığı oyunlara ve aktivitelere katılabildi ve bu aktivitelerin uzunluğu zamanla gelişti. Yorgunluk seviyeleri genellikle zamanla azaldı ve çocuk sonunda eğitim seanslarından sonra yorgunluk hissetmediğini bildirdi. Genel olarak, hemşirelik değerlendirmeleri aktivite intoleransı belirtileri bulamadı ve çocuktan yorgunluk nedeniyle sadece bir kez oturması istendi. Değerlendirmeler, psikolojik faktörlerin bu toleransta rol oynadığını belirtti. Bir dizi test boyunca eğitimden sonra bazı fonksiyonel gelişmeler de gözlemlendi. Araştırmacılar, dış iskelet teknolojisinin, yürüyemeyen nöromüsküler hastalıkları olan çocukların profesyonel bakımı için yeni bir kaynak olarak düşünülebileceğini belirtiler.